هجدهمین ماهگرد رستا
هجدهمین ماهگرد رستا 
رستای نازم 18 ماهگیت مبارک
عزیز دلم هر ماه مجبورم اینو بگم که به چشم بهم زدنی داری بزرگ میشی.
دختر زیبای مامان و بابا وارد یه مرحله جدیدی از زندگیش شده و سرعت تکاملش بیشتر و بیشتر
حالا شرح ماوقع
رستا خانوم ماه 18 رو هم مثل ماه قبل ، با سختی و دوری سپری کرده. این دفعه نه فقط بابا ، بلکه دوری از مامان هم اضافه شد. این دختر کوچولوی صبور و ناز از 17 ماه و 6 روزگی تا 17 ماه و 21 روزگی رو بدون مامان و بابا ، در کنار مامانی و باباجون و خاله زینب گذرونده . بابا غرب دنیا (ژنو، سوئیس) و مامان شرق دنیا ( توکیو ، ژاپن)!!
مامان از 17 ماهگی چند شب رستا رو توی اتاق مامانی و باباجون خوابوند که به نبودن مامان عادت کنه و قلق خواب شبش هم دست مامانی بیاد. در نهایت 25 بهمن ماه مامان برای اولین بار از رستا دور شد و رفت ماموریت . بابا هم که همچنان ماموریت بود. مامان با یه حس متناقض نگرانی و اطمینان رستا رو به مامان و باباش سپرد.... بگذریم. مامان نمیدونه در این فاصله 16 روزی که از رستا دور بوده دقیقا چه کارایی کرده و چی گفته . هفته اول اخبار رستا دریافت شد اما هفته دوم چون لپ تاپ مامان مشکل داشت اخبار بی اخبار...
یه دفعه هم که مامان پشت تلفن از دلتنگی گریه کرد 
، رستا ناراحت شد و دیگه نیومد با مامان حرف بزنه و اینگونه مامان 10 روز در دلتنگی مطلق بسر برد تا برگرده 
. صبح روز یکشنبه 10 اسفند وقتی مامان از فرودگاه رسید خونه مامانی و بابا جون ، رستا در کنار مامانی رویا جلوی در وایساده بود و تا مامان رو دید یه جیغ هیجانی زد و فرار کرد . مامان هم دوید و بغلش کرد و هی بوسش کرد و رستا هم هی ذوق کرد 
. چقدر خوب بود در کنار رستا بودن
و اما همون روز اول برگشت مامان، رستا مامانو سورپرایز کرد و اسم خودشو گفت : سسا Sasaa
فرداش هم مادر و دخمل با هم رفتن یه سر به خونشون بزنن و رستا توی حیاط کلی کیف کرد و گل دید و خندید و مامان هم چند تا عکس ناز ازش گرفت. ( رستای 17 ماه و 22 روزه)
رستا دلش برای اتاقش تنگ شده بود و با هیجان رفت داخل اتاق و شروع کرد به نام بردن اشیای اتاق : کیتی، عکس، ساعت، خس (خرس)، بوپ ( توپ) و ...
چند روز باقیمانده تا 19 اسفند که رستا 18 ماهه میشد، به همین منوال گذشت. مامان برای رستا از ژاپن لگو و عروسک و یه سری خرده ریز خریده که فقط عروسک مناسب این سنش بود و ظرف های غذا و بقیه رفتن توی پستو تا به وقتش رو نمایی بشن 
رستا خوشحال از بودن در کنار مامان داشت روزها رو سپری میکرد تا بابا محسن هم برگرده.
و تا یادم نرفته بگم که رستا در آخر این ماه یه تحول جالب داشت و اونم اینه که دیگه از بین چند تا چیز خودش انتخاب میکنه و نظرشو میگه. و وقتی مامان ازش می پرسه اینو میخوای میگه اوهوم !!
شبها هم برای خوابیدن حتما باید قصه ای رو بگه که رستا میخواد. مامان از رستا می پرسه چی بگم برات ؟ رستا پاسخ میده که پوپو، بعد از اتمام پوپو میگه پوپو ، یعنی اون یکی داستان پوپو و بعدش میگه مانی ، یعنی اتل متل شیرینی و بعد میگه ماه یعنی قصه ماه رو بگه مامان !! لباس رو هم خودش میاره و میگه کیتی یعنی لباس خواب کیتی رو تنم کن 
واندر احوالات سخنوری رستا با گزارشی ناقص از یه مامان غایب :
لالالی: خال خالی ( رستا که مامانی رویا مدتها باهاش مفهوم خال خالی و خط خطی رو کار کردن بالاخره از این کلمه دشوار بدین شکل رو نمایی نمود)
ابامون = صابون ( بدون شرحه نخندید... من نمیدونم این تحول چطوری رخ داده !!! )
دُم = دم ( پدیده دم هم در اثر تمارین مستمر جانور شناسی توی ذهن رستا جای گرفته. جالبه که مفهومش رو درک کرده. مثلا یه روز باباجون از رستا پرسیدن که رستا دمت کو و دست زد به پشتش .... البته حالا مونده تا بفهمه آدمها دم ندارن خخخخ
نینَب = زینب ( به قول خاله زینب از وقتی بدنیا اومده دارم تلاش میکنم بگه خاله، حالا همچین میگه نینب انگار من همسنشم خخخخ 
!!! اما ناگفته نماند اونقدر قشنگ میگه نینب که آدم دلش ضعف میره.... رستا میره پشت در اتاق خاله زینب و با هیجان میگه نینب، آتاق (یعنی خاله زینب منو ببر توی اتاقت) که خاله سریع درو باز میکنه)
ماه = ماه
sasaa= رستا
مامان کم حافظه که باز در نوشتن خاطرات روزانه قصور کرده بیشتر از این یادش نمیاد و این پست رو میذاره و بعدا اگه چیزی یادش اومد اضافه میکنه و البته عکس هایی که خودش ننداخته و باید از باباجون بگیره !!
تازه باید بگم این یه فاجعه است در تاریخ نگارش این وبلاگ. بجای 19 اسفند 93، این پست داره 17 فروردین 94 آپ میشه 
